podoba mi się ta okolica

- Tak. Mam nadzieję, że na się uda.

*Popatrzyła na towarzyszki.*
- Zjemy, kiedy będziemy wyżej. No, to chodźmy! Ja polecę przodem i poszukam najłagodniejszego wejścia pod górę. Niedługo wrócę! - *Wzbiła się w powietrze w mgnieniu oka. Zaczęła okrążać górę.*

Poszła za Gomi. Co chwilkę przystawała. Czuła tajemnicą, to jej koci instynkt jej tak mówił.

*Wróciła do towarzyszek.*
- Chodźcie, tu jest dobre miejsce. Zaczyna się ściemniać, a blisko jest półka skalna. Skręcimy w prawo i będzie jak z górki... Tylko, że idziemy pod górkę. - *Powiedziała, i zaczęła je prowadzić w stronę skalnej półki i łagodnego wejścia. Wiedziała, że niebezepiecznie jest chodzić nocą w górach. Wolała ostrzec przyjaciółki.*

Szła za Gomi. Zobaczywszy Firę jedzącą ciasteczka w biegu, zaczęła się śmiać. Ale nie głośnym śmiechem tylko cichym. Było to jej przyzwyczajenie z dzieciństwa - rodzice nie pozwalali jej się głośno śmiać.

*Podleciała do skalnej półki.*
- Tu rozłożymy obóz. Ja idę poszukać czegoś na kolację.