*Podleciała do Ai i usiadła jej na ramieniu.*
- Jestem dla ciebie zbyt ciężka? - *Zapytała wielka orlica. Myślała, że jest ciężarem dla niej.* - Jak chcesz mogę zejść..

*Rozglądała się dookoła. Może zdoła wypatrzeć jakieś stworzenie? Nie, ta grota wygląda na stuletnia, a nawet ponad. Nagle coś jej zabłyszczało..*
- Widzisz to? - *Wytężyła swój orli wzrok. Jakby coś widziała.. Odleciała z ramienia Aiko i zniknęła w ciemności. Tu już światło słoneczne nie dochodziło.*

Nagle rozległ się huk. Bardzo potężny huk, jakby coś ogromnego uderzyło o powierzchnię ziemi. Po chwili rozległy się odgłosy podobne do ryczenia lwa. Były one jednak głośniejsze i straszniejsze.

Zadrżała i instynktownie wyciągnęła pazurki. Podeszła bliżej otworu.

*Popatrzyła na Aiko. Nie bała się, że coś jej się stanie. Wręcz przeciwnie, była pewna, że się obroni. Jednak była w przygotowaniu do skoku. Zeskoczyła, po usłyszeniu głosu.*
- Aiko i Skrzydlata Śmierć. A z kim mamy do czynienia? Z olbrzymem? - *Powiedziała.*

- Nie pytam, czy jaskinia się pojawiła czy też nie. Pytam o to, kto miał czelność do niej wejść.

- Bogini Śniegu ! Mieszkam w tej jaskini od setek lat, ale nie zdarzyło się jeszcze, aby ktoś do niej wszedł.

- Zawsze jest ten pierwszy raz. Na jej twarzy pojawił się szyderczy uśmieszek.